Η Τουρκία θα κατασκευάσει έναν «ατσάλινο θόλο» αεράμυνας αξίας 6,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων


Εμπνευσμένο από τον «Σιδερένιο Θόλο» του Ισραήλ και τον «Χρυσό Θόλο» της Αμερικής, ο «Ατσάλινος Θόλος» της Τουρκίας είναι μια φιλόδοξη επένδυση στην αεράμυνά της.

Η Τουρκία συνεχίζει την πορεία της προς την περιφερειακή στρατιωτική υπεροχή με το έργο Steel Dome αναφέρει το nationalinterest. Ένα συμβόλαιο που υπογράφηκε μεταξύ του τουρκικού στρατού και μιας κοινοπραξίας Τούρκων αμυντικών εργολάβων -Aselsan, Roketsan και HAVELSAN- αξίας περίπου 6,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων απαιτεί μαζική επέκταση και σειριακή παραγωγή του συστήματος Steel Dome. Αυτές οι συμβάσεις καλύπτουν την παραγωγή νέων συστημάτων αεράμυνας (AD) και αναβαθμισμένων παραλλαγών συστημάτων που είχαν προηγουμένως τοποθετηθεί.

{inAds}

Το Super Shield "Steel Dome" της Τουρκίας

Το πρόγραμμα εγκρίθηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Αύγουστο από την τουρκική κυβέρνηση και ήταν μέρος μιας ευρύτερης παγκόσμιας κίνησης προς πιο ισχυρά εθνικά έργα.

Η Ουάσιγκτον ανακοίνωσε πρόσφατα τον Χρυσό Θόλο της. Οι Ισραηλινοί έχουν εδώ και καιρό τον θρυλικό Σιδερένιο Θόλο τους. Οι Κινέζοι εργάζονται στο δικό τους σύστημα και άλλες χώρες επιδιώκουν να κατασκευάσουν τα λιγότερο λαμπερά (αλλά όχι λιγότερο εξελιγμένα) εθνικά συστήματα αεράμυνας ενάντια σε μια σειρά εναέριων απειλών.

Το Steel Dome της Τουρκίας εμπίπτει σε αυτή την κατηγορία. Είναι μια πολυεπίπεδη, ολοκληρωμένη αρχιτεκτονική αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας. Ο πολυεπίπεδος Steel Dome συνδυάζει μια σειρά από ραντάρ, πυραύλους, αισθητήρες, κέντρα διοίκησης και ελέγχου και εργαλεία ηλεκτρονικού πολέμου.

Η λίστα εξαρτημάτων του Steel Dome περιλαμβάνει ένα who's-who εγχώριων τουρκικών αμυντικών συστημάτων και εργολάβων. Είναι κατασκευασμένο σχεδόν εξ ολοκλήρου με τουρκικές εταιρείες και εγχώριες τεχνολογίες - μειώνοντας την εξάρτηση της Άγκυρας από ξένους προμηθευτές για αεράμυνα. Η ενσωμάτωση εκτείνεται σε απειλές χαμηλού υψομέτρου (όπως drones, ρουκέτες, πύραυλοι κρουζ) έως πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ή αεροσκάφη μεγαλύτερου υψομέτρου. Με πολλαπλά επικαλυπτόμενα επίπεδα, στοχεύει στην άμυνα έναντι ενός ευρέος φάσματος απειλών.

Γιατί η Τουρκία ρίχνει χρήματα στην αεράμυνα;

{inAds}

Ο στρατός της Τουρκίας θέλει να δημιουργήσει αυτό που αποκαλεί «κοινή εναέρια εικόνα» χρησιμοποιώντας δικτυοκεντρική αρχιτεκτονική - ενσωματώνοντας δεδομένα από αισθητήρες και ανίχνευση απειλών για να τροφοδοτήσει μια ενοποιημένη ραχοκοκαλιά Διοίκησης, Ελέγχου, Επικοινωνιών, Υπολογιστών, Πληροφοριών, Επιτήρησης και Αναγνώρισης (C4ISR).

Οι αρχικές παραδόσεις ξεκίνησαν στα τέλη Αυγούστου του τρέχοντος έτους - ένα χρόνο μετά τις αρχικές συμφωνίες για το σύστημα - και η Άγκυρα φέρεται να παρέλαβε ένα πακέτο που περιελάμβανε ALP 100-G, ALP-300-G, καθώς και αρκετές συστοιχίες εδάφους-αέρος (SAM) (όπως το Hisar και το SIPER) και στοιχεία ηλεκτρονικού πολέμου - που αντιπροσωπεύουν την πρώτη δόση του συνολικού προγράμματος.

Δεδομένης της αυξανόμενης αστάθειας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή στην εποχή μετά την 7η Οκτωβρίου, η Τουρκία σκοπεύει να αντισταθμίσει τόσο τις συμβατικές όσο και τις ασύμμετρες απειλές. Πρόσφατες αναφορές συνδέουν αυτές τις εξελίξεις με τον Ατσάλινο Θόλο της Τουρκίας με αυτές τις γεωπολιτικές αστάθειες.

Η Τουρκία εξάγει ήδη οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, οχήματα και πυραύλους και η κλίμακα του Steel Dome, μόλις ωριμάσει, θα μπορούσε να το καταστήσει ένα εξαγώγιμο ολοκληρωμένο πακέτο AD για άλλα κράτη -ειδικά εκείνα που αναζητούν λύσεις συμβατές με το ΝΑΤΟ αλλά μη δυτικούς προμηθευτές.

Με την βοήθεια AI

Μόλις εφαρμοστεί πλήρως, το Steel Dome θα διασφαλίσει ότι η Τουρκία θα έχει μια δικτυωμένη, πολυεπίπεδη ασπίδα αεράμυνας που θα καλύπτει τα πάντα, από drones/πυραύλους χαμηλού υψομέτρου έως πυραυλικές απειλές μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς - ένα άλμα πέρα από την τρέχουσα σοδειά συστημάτων σημείων ή αποσπασματικών συστοιχιών SAM που διαθέτει σήμερα η Τουρκία. Η ενσωμάτωση του συστήματος με ραντάρ, EW, αισθητήρες, C2, καθιστά τη στόχευση και την απόκριση πιο ευέλικτη, επιτρέποντας πιθανώς αυτοματοποιημένες ροές εργασίας ανίχνευσης/απόκρισης απειλών με τη βοήθεια AI.

Οι αναφορές υποδηλώνουν ότι η αρχιτεκτονική χρησιμοποιεί «υποστήριξη αποφάσεων με τη βοήθεια AI» για να βελτιστοποιήσει ποιο από τα επίπεδα θα αναπτυχθεί (ραντάρ, πύραυλος, EW) ανά απειλή.

Η διαλειτουργικότητα με το ΝΑΤΟ, του οποίου η Τουρκία παραμένει μέλος, είναι επίσης ένας βασικός στόχος σχεδιασμού. Η Τουρκία θα μπορούσε ενδεχομένως να συνδέσει το Steel Dome με τη συμμαχική αρχιτεκτονική, αλλά το γεγονός ότι έχει σχεδιαστεί για εγχώρια χρήση δίνει στην Άγκυρα μεγαλύτερη ανεξαρτησία στο δόγμα, τους κανόνες εμπλοκής (ROE), τους κύκλους αναβάθμισης και τις αποφάσεις εξαγωγών.

Σε περιφερειακό επίπεδο, η επέκταση σηματοδοτεί στους γείτονες και τους αντιπάλους ότι η Τουρκία σκοπεύει να σκληρύνει το περίβλημα της αεράμυνας. Αυτό πιθανότατα θα περιπλέξει τυχόν σχέδια για αεροπορικές ή πυραυλικές επιθέσεις από άλλα κράτη που στοχεύουν το τουρκικό έδαφος.