Έρχεται παρέμβαση Τραμπ στα καθ’ ημάς: Η σημειολογία της παρουσίας Μητσοτάκη – Χριστοδουλίδη στη Σύνοδο για την Γάζα!


-Γιατί ο Τραμπ κάλεσε τους Κ. Μητσοτάκη και Ν. Χριστοδουλίδη στη Σύνοδο Κορυφής για την Ειρήνη στη Λωρίδα της Γάζας;
-Ποιό το παρασκήνιο της απροσδόκητης πρόσκλησης για την οποία δεν ήταν ενήμεροι οι Έλληνες ηγέτες;
-Ποιά η σημειολογία της παρουσίας τους δίπλα στον Ρ. Τ. Ερντογάν, ο οποίος έλαβε τα εύσημα από τον Αμερικανό Πρόεδρο;
{inAds}
Μόλις μια ημέρα πριν την Σύνοδο στο Σαρμ ελ-Σέιχ της Αιγύπτου ο Έλληνας Πρωθυπουργός είπε σκωπτικά: «Αύριο θα βρίσκομαι στο Σαρμ ελ-Σέιχ της Αιγύπτου, στην υπογραφή της συμφωνίας. Η Ελλάδα είναι μία από τις ευρωπαϊκές χώρες που θα είναι εκεί, μαζί με την Κύπρο. Η παρουσία μας είναι μία ακόμα απάντηση σε όσους θέλουν να βλέπουν μια Ελλάδα απομονωμένη και μίζερη.» Η αλήθεια βέβαια πόρρω απέχει από την δήλωση του Πρωθυπουργού, κάτι που επιβεβαιώθηκε και την επομένη κατά τη διάρκεια της Συνόδου (13/10/25), στην οποία παρευρέθηκαν 31 ηγέτες χωρών και διεθνών οργανισμών, όπου η παρουσία Μητσοτάκη-Χριστοδουλίδη, πέρασε πολύ συγκεκριμένα μνήματα για τους λόγους που θα εξηγήσουμε.

Στην ομιλία του, ο Αμερικανός Πρόεδρος το μόνο που ψέλλισε σε σχέση με τους Έλληνες ηγέτες ήταν «Έχουμε την Ελλάδα και την... Ουγγαρία». Εν αντιθέσει με τον Τούρκο Πρόεδρο τον οποίο παρουσίασε ούτε λίγο ούτε πολύ ως «καταλύτη» στην ευρύτερη περιοχή μας: «Ο Ερντογάν διαθέτει έναν από τους ισχυρότερους στρατούς στον κόσμο. Είναι πολύ πιο ισχυρός από ό,τι αφήνει να εννοηθεί. Έχει κερδίσει πολλές συγκρούσεις, αλλά δεν θέλει να του αποδοθούν τα εύσημα. Θέλει να τον αφήσουν ήσυχο […]. Κάθε φορά που τον χρειάζομαι είναι εκεί για μένα», είπε ενώ πρόσθεσε επιστρέφοντας στην Ουάσιγκτον, «δεν τα πάω καλά με τους αδύναμους· τα πάω καλά με τους σκληρούς. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ο Ερντογάν έχει υπάρξει εξαιρετικός μαζί μου». Σε άλλο σημείο ήταν ακόμη πιο διαχυτικός δηλώνοντας ότι «είναι σκληρός, αλλά είναι φίλος μου και πάντα εκεί όταν τον χρειάζομαι. Όταν το ΝΑΤΟ έχει προβλήματα μαζί του, με καλούν. Μιλάω στον Ερντογάν και ποτέ δεν απογοητεύει. Είναι καταπληκτικός. Σ' ευχαριστώ για τη φιλία σου».

Το πρώτο ερώτημα που ανακύπτει λοιπόν είναι, ποιός ο λόγος της απροσδόκητης πρόσκλησης για την οποία δεν ήταν ενήμεροι εξ αρχής οι Έλληνες ηγέτες, διότι εάν γνώριζαν θα έπλεκαν αυτοεγκωμιαστικούς διθυράμβους ημέρες πριν... Επιπλέον, ποιά είναι η σημειολογία της παρουσίας τους δίπλα στον Τούρκο ηγέτη, ο οποίος εν αντιθέσει με τους ίδιους, έλαβε τα εύσημα από τον Αμερικανό Πρόεδρο; Από τις δηλώσεις αλλά και τα στιγμιότυπα της Συνόδου συνάγονται πολλαπλά συμπεράσματα:
{inAds}
Όταν σε μια συνάντηση τοποθετείς σε περίοπτη θέση κάποιον και τον εγκωμιάζεις με τον καλύτερο τρόπο, ενώ τους υπόλοιπους τους υποχρεώνεις να παρακολουθούν δίπλα του, εμμέσως υποδεικνύεις ποιόν θεωρείς ως κυρίαρχο του παιχνιδιού σε ότι πρόκειται να ακολουθήσει. Η παρουσία των Ελλήνων ηγετών δεν ήταν μόνο διακοσμητική, αλλά αποκαλυπτική για το τί μέλλει γενέσθαι. Ο Αμερικανός Πρόεδρος με τον τρόπο του είπε: Αυτόν που έχετε δίπλα σας να τον ακούτε... Κοιτάξτε να είστε καλοί και συνεργάσιμοι μαζί του... «Είναι πολύ πιο ισχυρός από ό,τι αφήνει να εννοηθεί. Έχει κερδίσει πολλές συγκρούσεις, αλλά δεν θέλει να του αποδοθούν τα εύσημα...», είναι «φίλος μου και πάντα εκεί όταν τον χρειάζομαι».

Με άλλα λόγια, η Σύνοδος ήταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία όπου ο Αμερικανός Πρόεδρος έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, για όσους πιστεύουν ότι «κρατά κλειστά στα χαρτιά του» για την περιοχή μας. Κατέδειξε λοιπόν ποιόν θεωρεί «φίλο» και «κυρίαρχο του παιχνιδιού», και ποιοί οφείλουν -υποχρεωτικά- να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να συνδιαλλαγούν μαζί του -εάν θέλουμε να το πούμε κομψά-. Ίσως όμως ένα εξίσου σημαντικό συμπέρασμα από την Σύνοδο είναι ότι, μετά την «ειρήνη» στη Γάζα -για όσο καιρό κρατήσει- πλησιάζει η παρέμβασή του στα καθ' ημάς καυτά ζητήματα. Ο Νίκος Χριστοδουλίδης επιβεβαίωσε για τη σύντομη συνάντησή του με τον Ντ. Τραμπ ότι «το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι το θέμα που συζητήθηκε είναι το Κυπριακό».

Πηγή:i-epikaira